در این مقاله به پیوند یونی و پیوند کووالانسی می پردازیم و مقایسه می کنیم پیوندهای یونی در مقابل پیوندهای کووالانسی. ما در مورد اینکه پیوند یونی چیست و پیوند کووالانسی چیست صحبت خواهیم کرد. ما همچنین نمونه هایی از هر دو را خواهیم آورد. نمک خوراکی معمولی نمونه ای از ترکیبات رایج با پیوندهای یونی است. ترکیبات یونی اغلب جامد هستند و کریستال تشکیل می دهند.

دی اکسید کربن، گازی که از ریه های خود تنفس می کنیم، ترکیبی با پیوندهای کووالانسی است. اما تفاوت بین یونی و کووالانسی چیست؟

پیوند کووالانسی چیست؟

پس پیوند کووالانسی چیست؟ دو نوع اصلی پیوند شیمیایی وجود دارد: پیوندهای کووالانسی و پیوندهای یونی. تعریف الف پیوند کووالانسی، پیوندی است که در آن الکترون بین اتم ها وجود دارد که به طور نسبتاً مساوی به اشتراک گذاشته شده اند. هر چه بیشتر به طور مساوی به اشتراک گذاشته شوند، بیشتر شخصیت کووالانسی پیوند دارد.

پیوندهای کووالانسی بین دو نافلز یا یک نافلز و یک متالوئید ایجاد می شود. دو نوع پیوند کووالانسی وجود دارد: قطبی و غیرقطبی. پیوندهای بین غیر فلزات یا یک نافلز و یک متالوئید تفاوت الکترونگاتیوی زیادی ندارند.

در اینجا یک توضیح ساده از پیوند کووالانسی وجود دارد. پیوند کووالانسی یک پیوند شیمیایی است که وقتی دو اتم یک یا چند جفت الکترون به اشتراک می گذارند تشکیل می شود. این به این دلیل اتفاق می‌افتد که اتم‌ها سعی می‌کنند بیرونی‌ترین سطح انرژی یا لایه ظرفیت خود را با یک مکمل کامل از الکترون‌ها پر کنند. هنگامی که اتم ها به این روش الکترون ها را به اشتراک می گذارند، پایدارتر می شوند و احتمال واکنش کمتر با سایر مواد وجود دارد. به همین دلیل است که پیوندهای کووالانسی اغلب در مولکول‌ها یافت می‌شوند که گروه‌هایی از اتم‌ها هستند که توسط پیوندهای کووالانسی به هم متصل می‌شوند.

به طور خاص، اختلاف الکترونگاتیوی بین اتم ها در پیوندهای کووالانسی از 1.7 تجاوز نمی کند. در نتیجه الکترونگاتیوی مشابه بین اتم ها، اتم ها الکترون های مشترک دارند. به عنوان مثال، الکترون های ظرفیت موجود در اکسیژن، پوسته الکترونی بیرونی هیدروژن را کامل می کنند. به همین ترتیب، الکترون ظرفیت موجود در هیدروژن بیرونی ترین لایه الکترونی اکسیژن را کامل می کند. یک تصویر خنده دار از پیوندهای کووالانسی وجود دارد اینجا.

تعریف Ionic

تعریف کلمه “یونی” چیزی است که به یونها مرتبط یا شامل یونهایی است – که اتمها یا مولکولهای باردار هستند. پیوندهای یونی، ترکیبات یونی، یونیزاسیون وجود دارد – همه این مفاهیم شامل یون هستند.

پیوند یونی چیست؟

پس پیوند یونی چیست؟ تعریف از پیوند یونی، پیوندی است بین اتم ها که در آن الکترون ها (بیشتر) از یک اتم به اتم دیگر منتقل می شوند. ما می گوییم بیشتر، زیرا همیشه مقداری اشتراک الکترون بین اتم ها وجود دارد، اما در پیوندهای یونی، اشتراک بسیار نابرابر است. هرچه اشتراک الکترون ها کمتر باشد، بیشتر است شخصیت یونی پیوند دارد.

پیوندهای یونی بین یک فلز و یک نافلز ایجاد می شود. برخلاف پیوندهای کووالانسی، پیوندهای یونی الکترون های ظرفیت خود را بین اتم ها منتقل می کنند. در پیوند یونی، اختلاف الکترونگاتیوی بین غیر فلزات و فلزات بیش از 1.7 است. اتم فلز الکترون های خود را به اتم غیر فلزی منتقل می کند. بنابراین، اتم فلز به یک کاتیون با بار مثبت و اتم غیر فلز به آنیون با بار منفی تبدیل می شود. در نتیجه، پیوندهای یونی دو یون باردار ایجاد می کنند، فلز همیشه الکترون خود را اهدا می کند و غیرفلز همیشه الکترون را می پذیرد. نمونه ای از پیوند یونی پیوند در کلرید سدیم است که نمک است. الکترون ظرفیت سدیم به پوسته الکترونی بیرونی کلرید منتقل می شود.

مولکول های دارای پیوند یونی ترکیبات یونی را تشکیل می دهند. مولکول های دارای پیوند کووالانسی ترکیبات کووالانسی را تشکیل می دهند. ترکیبات کووالانسی اغلب در دماهای پایین تر ذوب می شوند، زیرا پیوندهای کووالانسی آنها راحت تر شکسته می شوند. امیدواریم اکنون پیوندها و ترکیبات یونی و کووالانسی را کمی بهتر درک کرده باشید.

NaCl یونی است یا کووالانسی؟

NaCl، کلرید سدیم یا نمک خوراکی، نمونه “کلاسیک” یک ترکیب یونی است. سدیم یک فلز است و کلر یک غیر فلز است. دارای پیوندهای یونی است، دارای ساختار کریستالی است. در محلول به یون های محلول جدا می شود.

خواص ترکیبات یونی

تفاوت بین ترکیبات با پیوند کووالانسی و یونی

را تعریف ترکیب یونی، یک ترکیب شیمیایی است که از یون هایی تشکیل شده است که توسط نیروهای الکترواستاتیکی در کنار هم نگه داشته می شوند – اساساً توسط پیوندهای یونی به هم متصل می شوند. آنها توسط یون های مرتب بسته بندی شده با بار مخالف تشکیل می شوند. این ترکیب خنثی است، اما از کاتیون ها و آنیون های دارای بار مثبت و منفی تشکیل شده است. بیایید به برخی از تفاوت های بین پیوندها و ترکیبات یونی و کووالانسی نگاه کنیم.

1. پیوندهای یونی تمایل به انتقال الکترون دارند، پیوندهای کووالانسی آنها را راحت تر به اشتراک می گذارند
2. ترکیبات یونی دارای نقطه ذوب و جوش بالاتری هستند، ترکیبات کووالانسی دارای نقطه ذوب و جوش کمتری هستند.
3. ترکیبات یونی تمایل به داشتن مولکول های قطبی بیشتری دارند و ترکیبات کووالانسی کمتر
4. ترکیبات آلی تمایل به پیوند کووالانسی دارند
5. ترکیبات یونی معمولاً بین فلز و غیرفلز قرار دارند. ترکیبات غیرفلزی با یک غیرفلزی کووالانسی هستند.
6. ترکیبات یونی دارای یون در محلول یا در حالت مذاب هستند و رسانای الکتریسیته هستند
7. پیوندهای یونی بسیار قوی تر از پیوندهای کووالانسی هستند
8. ترکیبات یونی معمولاً یک جامد با شکل مشخص در دمای اتاق هستند، ترکیبات کووالانسی معمولاً گازها، مایعات یا جامدات نرم هستند.
9. ترکیبات یونی اغلب در حلال های آلی حل نمی شوند، در حالی که ترکیبات کووالانسی اغلب حل می شوند

ما امیدواریم که به شما حس بهتری از یونی در مقابل کووالانسی بدهد.

نمونه هایی از ترکیبات با پیوندهای یونی

در اینجا چند نمونه پیوند یونی آورده شده است:

• کلرید سدیم، NaCl
• سولفات منیزیم، MgSO₄
• سیزیم فلوراید، CeF
• هیدروکسید استرانسیوم، Sr(OH)₂
• سیانید پتاسیم، KCN

نمونه هایی از ترکیبات با پیوند کووالانسی

در اینجا چند نمونه پیوند کووالانسی وجود دارد:

• آب، اچ₂O
• متان، CH₄
• آمونیاک، NH₃
• یدید قلع (IV)، SnI₄
• کلرید تیتانیوم (IV)، TiCl₄

در جدول تناوبی تعاملی ما بیشتر بیاموزید

ما به‌تازگی بهترین جدول تناوبی تعاملی را در کهکشان راه‌اندازی کردیم، جایی که می‌توانید ویژگی‌های عناصر، روندها، الکترونگاتیوی، تاریخ کشف، یون‌ها و موارد دیگر را کشف کنید.

یونی در مقابل کووالانسی – مطالعه بیشتر

نامگذاری ترکیبات کووالانسی
نامگذاری ترکیبات یونی
پیوندهای قطبی در مقابل پیوندهای غیرقطبی

پیوندهای قطبی-کووالانسی