سوال
سلام،
در قاعده دهانم، زیر زبانم، گاهی اوقات میتوانم یک اسپری بسیار ریز بزاق را از دهانم خارج کنم. میدانم که من تنها کسی نیستم که میتوانم این کار را انجام دهم، زیرا یکی از دوستانم میتوانست این کار را به میل خود انجام دهد – او زبانش را بلند میکرد و حرکت میداد و یک جت بزاق ظریفی تولید میکرد که از پایه دهانش زیر زبانش میپرید. سوال این است که آیا این یک بازگشت است؟ من اتفاقاً فرض میکنم که رفلکس گگ یک بازگشت به عقب برای برگشت غذا است؟
نمایش عالی. با تشکر. سیمون
پاسخ
مت – این خیلی جذاب است! ممنون، کریس در نهایت با بسته شدن برنامه، هانا پاسخ سوال منزجر کننده هفته این هفته را دریافت کرد…
هانا – این هفته، ما با ظرافت به سوالی می پردازیم که سایمون اشبی با آن نوشته است…
سیمون – در قسمت پایین دهانم زیر زبانم، گاهی اوقات می توانم یک اسپری بسیار ریز بزاق را از دهانم بیرون بیاورم. من می دانم که من تنها کسی نیستم که می توانم این کار را انجام دهم، زیرا یکی از دوستانم می تواند این کار را به میل خود انجام دهد. زبانش را بلند میکرد و حرکت میداد و یک فواره بزاق خوب تولید میکرد که از دهانش بیرون میآمد. سوال این است که چرا ما تکامل یافته ایم تا بتوانیم این کار را انجام دهیم؟
هانا – به آن می گویند گلیک و بسیار ناخوشایند است، اما آیا می توانید آن را انجام دهید؟ اگر چنین است، به نظر شما چرا این اتفاق می افتد؟ شاید برای تسهیل پیوند اجتماعی؟ برای پی بردن به این موضوع، با پروفسور گوردون پروکتور از واحد تحقیقات بزاق در کینگز کالج لندن صحبت می کنیم.
گوردون – سلام. من با گلیکر گهگاهی برخورد کرده ام. بیشتر بزاق توسط غدد بزاقی اصلی ساخته و ترشح می شود. اگر زبان خود را بلند کنید و به آینه نگاه کنید، می توانید تورم ها یا پاپیلاهایی را که انتهای لوله ها هستند، مشاهده کنید. این مجاری است که بزاق را از یک جفت غدد بزاقی زیر فکی به دهان می برد. وقتی غذا را می چشیم، غدد بزاقی ما تولید و ترشح بزاق را به شدت افزایش می دهند. فکر میکنم بعد از چشیدن غذاهایی که محرک قوی برای ترشح بزاق هستند – به عنوان مثال شیرینیهای لیمو، میتوانید به طور موثرتری شیرینی بنوشید. بنابراین، براق شدن احتمالاً با فشرده سازی مجاری غدد زیر فکی توسط عضلات کف دهان هنگامی که زبان خود را به سمت بالا حرکت می دهید به دست می آید. ممکن است در گلیکرها حجم زیادی از بزاق قبل از دفع در مجاری جمع شود.
هانا – ممنون، گوردون. بنابراین، گلیکینگ ممکن است زیرا غدد بزاقی تکامل یافته اند تا بزاق را از دهان خارج کنند. بزاق انسان 99.5 درصد آب و بقیه الکترولیت ها، مخاط، گلیکوپروتئین ها، آنزیم ها و ترکیبات ضد باکتریایی است. اینها به هضم و روان شدن غذا کمک می کنند و از پوسیدگی دندان جلوگیری می کنند. معمولاً ما آن را در داخل دهان خود نگه می داریم، اما گلیکرها از تف استفاده می کنند تا آن را از غده زیر فکی خود به بیرون پرتاب کنند. ناخالص! حالا ژولیت نه در باغچه اش تف می کند و نه هیچ جا. او گاهی اوقات عینکش را در آنجا باز می کند …
ژولیت – سلام. امروز در باغ، من کمی بیش از حد چند کار انجام می دادم و بخشی از این کار شامل گذاشتن عینک روی سرم بود. طبیعتاً آنها سقوط کردند. همه جا را نگاه کردم، اما نتوانستم آنها را ببینم، با اینکه بنفش روشن هستند و باغ با کاه کم رنگ دباغی شده است. من آنها را نزدیک به جایی که مطمئناً یک دقیقه قبل نگاه کرده بودم، پیدا کردم. چرا اولین باری که چشمانم از آن نقطه گذشت آنها را ندیدم؟
هانا – پس چرا گاهی اوقات از چیزهای بدیهی غافل می شویم؟ چرا ژولیت نتوانست عینک خود را پیدا کند؟ او قسم می خورد که بدون آنها کور نیست، پس چه شد؟ شما چی فکر میکنید؟
کریس – هانا کریچلو