روندهای دوره ای چیست؟

روندهای دوره ای الگوهای قابل مشاهده در خصوصیات یک عنصر هستند که به موقعیت آن در جدول تناوبی وابسته هستند. این روندها در گذشته به دانشمندان این امکان را می داد تا ویژگی های خاصی از عناصر ناشناخته را پیش بینی کنند. این به دلیل شباهت های ساختاری عناصر در یک دوره یا خانواده است که امکان وقوع این روندها را فراهم می کند. ما روندهایی را برای خواصی مانند الکترونگاتیوی، شعاع اتمی، انرژی یونیزاسیون اول، واکنش پذیری و میل الکترونی مورد بحث قرار می دهیم.

کدام ویژگی ها را می توان با استفاده از روندهای دوره ای شناسایی کرد؟

الکترونگاتیوی:

الکترونگاتیوی خاصیتی است که تمایل اتم به جذب الکترون برای تشکیل پیوند را اندازه گیری می کند. مقیاسی که به منظور اندازه گیری این خاصیت تشکیل شده است مقیاس پاولینگ است. با اندازه گیری انرژی پیوند عناصر مختلف که با پیوند کووالانسی به هم متصل شده اند ایجاد شد. این مقیاس از 0.7 تا 4.0 متغیر است که در آن سزیم کمترین عنصر الکترونگاتیو و فلوئور الکترونگاتیوترین عنصر است. این امر از طریق روندهای دوره ای مشاهده می شود، زیرا سمت راست بیشتر یک دوره، و بالاتر از یک گروه مشاهده می شود که مقادیر الکترونگاتیوی افزایش یافته است. توجه داشته باشید که گازهای نجیب الکترونگاتیوی ندارند.

انرژی یونیزاسیون:

حداقل مقدار انرژی لازم برای حذف یک الکترون از بیرونی ترین لایه الکترونی اتم خنثی در فاز گازی نامیده می شود. انرژی یونیزاسیون.

این ویژگی دشواری حذف یک الکترون را توصیف می کند. انرژی یونیزاسیون درست پایین تر از دوره افزایش می یابد و در یک گروه بالاتر می رود زیرا انرژی بیشتری برای حذف یک الکترون محدود از اتم لازم است. نمونه ای از انرژی یونیزاسیون بالا در هلیوم است، زیرا دارای شعاع اتمی بسیار کوچک با بار +2 موجود در هسته است. این اجازه می دهد تا الکترون ها در نتیجه این نیروهای جاذبه حفظ شوند.

واکنش پذیری:

واکنش پذیری توانایی یک مولکول یا اتم برای انجام یک واکنش شیمیایی و به دنبال آن آزاد شدن انرژی را توصیف می کند. این ویژگی به ویژگی هایی مانند الکترونگاتیوی و انرژی یونیزاسیون وابسته است. اینها عواملی هستند که بر برهمکنش های الکترون هایی که واکنش های شیمیایی متحمل می شوند تأثیر می گذارند. واکنش پذیری به طبقه بندی یک عنصر (فلزات و غیر فلزات) بستگی دارد، زیرا هر دو روندهای دوره ای متفاوتی دارند. واکنش پذیری فلزات در طول یک دوره به سمت چپ و در یک گروه بیشتر می شود. از سوی دیگر، واکنش پذیری در غیر فلزات درست در یک دوره، و بیشتر در یک گروه افزایش می یابد. واکنش پذیرترین عنصری که مشاهده می شود سزیم است، زیرا به طور خود به خود با هوا و آب واکنش می دهد!

میل الکترونی:

میل الکترون خاصیتی است که تمایل یک اتم خنثی برای به دست آوردن الکترون به منظور تشکیل یون منفی را توصیف می کند. در این فرآیند، انرژی آزاد می شود که به عنوان یک فرآیند گرمازا (به استثنای گازهای نجیب) نیز شناخته می شود. یک روند مشاهده می شود، زیرا عناصری که در یک دوره و بالاتر از یک گروه، میل الکترونی بیشتری دارند. این امر زمانی دیده می‌شود که الکترون‌هایی که یون‌های منفی را تشکیل می‌دهند به پوسته الکترونی خارجی اضافه می‌شوند و باعث افزایش جاذبه بین الکترون‌ها و هسته می‌شوند. یک استثنا از این قاعده، عنصری است که بیشترین میل ترکیبی الکترون، کلر را دارد. دلیل آن این است که کلر فضای بیشتری برای الکترون ها نسبت به فلوئور در بیرونی ترین مدار خود دارد. فضای بزرگتر در اوربیتال کلر باعث می شود که الکترون های آن بیشتر مستعد به اشتراک گذاشتن فضا با یک الکترون اضافی باشند و میل الکترونی را افزایش می دهد.

شعاع اتمی:

شعاع اتمی اصطلاحی است که فاصله بین هسته اتم و بیرونی ترین لایه الکترونی آن را توصیف می کند. عوامل متعددی بر این فاصله تأثیر می گذارد. از جمله تعداد یک عنصر و تعداد لایه های الکترونی. از طریق روندهای دوره ای، اندازه شعاع اتمی در سمت چپ یک دوره افزایش می یابد و به سمت پایین یک گروه کاهش می یابد. با پیروی از این الگو، سزیم دارای بزرگترین شعاع اتمی است.

روندهای دوره ای: ادامه مطلب:

نحوه خواندن جدول تناوبی

ساختار یک اتم

روند شعاع اتمی

عدد اتمی