مفاهیم اصلی
در این آموزش شما با هم مقایسه و مقایسه خواهید کرد تئوری های اسید باز به شما معرفی می شود نظریه های آرنیوس و برونستد-لوریو ایده یک اسید Arrhenius و یک اسید Bronsted-Lowry (اسید برونستد).
حتماً آموزش اسیدها و بازهای لوئیس را بررسی کنید تا در مورد نظریه لوئیس بیاموزید!
موضوعات تحت پوشش در مقالات دیگر
تئوری های اسید باز چیست؟
در شیمی 3 نظریه باز اسیدی مختلف وجود دارد. هر یک از این نظریه ها تعریف خاص خود را از آنچه به عنوان یک واجد شرایط است دارند واکنش اسید-باز. بیایید شرایط مختلف هر نظریه را در زیر بیاموزیم!
اسیدها و بازهای آرنیوس
این تئوری اسید و باز را به عنوان ترکیبی تعریف می کند که قادر به تفکیک در آب است، به این معنی که به همتایان یونی خود تجزیه می شود (یعنی HBr → H+ + برادر–).
یک اسید آرنیوس ترکیبی است که یون های H+ را در محلول تولید می کند. اسید نیتریک، HNO3، نمونه ای از اسید آرنیوس است زیرا تجزیه و ایجاد می شود اچ+ و نه3– یون ها سپس یون های هیدروژن با آب ترکیب می شوند و H را تشکیل می دهند3O+; این به این دلیل است که جفت تنها اکسیژن، هیدروژن را جذب می کند، هیدروژنی که برای وجود تنها در محلول بسیار ضعیف است.
HA(ق) → اچ+(ق) + A–(ق)
HA (ق) + اچ2O (ل) → اچ3O+(ق) + A–(ق)
از طرف دیگر، پایه آرنیوس ترکیبی است که OH تولید می کند– یون ها در محلول هیدروکسید پتاسیم، KOH، یک پایه آرنیوس است زیرا تجزیه می شود و پتاسیم ایجاد می کند.+ و اوه– یون ها
B-OH (ق) → ب+(ق) + اوه–(ق)
علاوه بر این، خنثی سازی در محلول به دلیل H رخ می دهد+ و OH– یون ها نیز با یکدیگر واکنش می دهند و آب را تشکیل می دهند.
اچ+(ق) + اوه–(ق) → اچ2O(ل)
نظریه آرنیوس از بین این سه نظریه بیشترین ویژگی را دارد زیرا بیان می کند که یا H+ یا OH– یون باید وجود داشته باشد تا به عنوان اسید یا باز برچسب گذاری شود. با این حال، این در سایر نظریه ها صادق نیست. بیایید به یک نظریه کلی تر که شامل ترکیبات بیشتری است برویم – مفهوم اسید برونستد-لوری.
اسیدها و بازهای Bronsted-Lowry
این تعریف از اسیدها و بازها می تواند برای تجزیه و تحلیل محلول های حاوی و غیر حاوی آب استفاده شود. این به این بستگی دارد که یک ترکیب چقدر می تواند پروتون را بپذیرد یا اهدا کند.
اسید Bronsted-Lowry، با نام مستعار برونستد اسید، یک اهداکننده پروتون است، به این معنی که می تواند یک پروتون آزاد کند. هنگامی که یک اسید در محلول تجزیه می شود، بازده H+ را افزایش می دهد. باز هم اسید نیتریک، HNO3، می تواند به عنوان اسید برچسب گذاری شود زیرا تجزیه و ایجاد می شود H+ و نه3– یون ها
HA(ق) → اچ+(ق) + A–(ق)
HA(ق) + اچ2O(ل) → اچ3O+(ق) + A–(ق)
یک پایه Bronsted-Lowry، با نام مستعار برونستد، یک گیرنده پروتون است. هنگامی که یک باز تجزیه می شود، یک پروتون از آب برای تولید OH می گیرد– یون ها در محلول NH هم همینطور3 اسید یا باز؟ آمونیاک، NH3، نمونه ای از یک پایه است زیرا برای تشکیل محصولات NH یک پروتون از آب می گیرد4+ و OH–.
ب(ق) + اچ2O(ل) → BH+(ق) + اوه–(ق)
در این نظریه، آب می تواند اسید یا باز باشد. این به این دلیل است که می تواند پروتون را برای تشکیل H بپذیرد3O+ یا یک پروتون برای تشکیل OH اهدا کنید–; هنگامی که یک ترکیب می تواند به عنوان اسید یا باز برونستد-لوری عمل کند، گفته می شود آمفوتریک.
نظریه برونستد-لوری به نظریه آرنیوس می افزاید. ایده کلی بازده H+ و OH– یون ها یکسان است، اما این نظریه کلی تر است، که اجازه می دهد تا ترکیبات بیشتری به عنوان اسید یا باز برچسب گذاری شوند. برای مثال، بازها نباید حاوی OH باشند– (در نظریه آرنیوس باید این کار را انجام دهند) زیرا گرفتن پروتون از آب یون هیدروکسید را تشکیل می دهد.
اسیدهای لوئیس و نظریه باز
این نظریه دارای کمترین ویژگی است، به این معنی که امکان انتخاب گسترده ای از اسیدها و بازها را فراهم می کند. اسید لوئیس یک گیرنده جفت الکترون است، در حالی که یک باز لوئیس یک دهنده جفت الکترون است. هیچ اشاره‌ای به پروتون‌ها یا هیدروژن‌ها نشده است که فرصتی برای ترکیب‌های بیشتر در این دسته ایجاد می‌کند. نظریه لوئیس بیان می کند که یک باز لوئیس یک جفت الکترون را اهدا می کند که یا با یک اسید لوئیس مشترک است یا توسط اسید لوئیس استفاده می شود. برای رفتن به جزئیات بیشتر، آموزش اسیدها و بازهای لوئیس ما را بخوانید!