کشف
الکساندر فون هومبولت یکی از اولین پراکسیدهای مصنوعی، پراکسید باریم را در سال 1799 به عنوان محصول جانبی تلاش های خود برای تجزیه هوا گزارش داد. نوزده سال بعد، لوئی ژاک تنارد تشخیص داد که این ترکیب می تواند برای تهیه یک ماده مورد استفاده قرار گیرد. ترکیبی که قبلا ناشناخته بود، که او آن را به عنوان eau oxygénée (“آب اکسیژن دار”) توصیف کرد – که متعاقباً به عنوان پراکسید هیدروژن شناخته شد. امروزه، اصطلاح «آب اکسیژنه» ممکن است در بسته‌بندی‌های خرده‌فروشی دیده شود که به مخلوط‌های حاوی آب و پراکسید هیدروژن یا آب و اکسیژن محلول اشاره دارد. این می تواند باعث آسیب شخصی شود اگر تفاوت توسط کاربر به درستی درک نشود.

یک نسخه بهبود یافته از فرآیند تنارد از اسید کلریدریک استفاده می‌کند و به دنبال آن اسید سولفوریک اضافه می‌شود تا محصول جانبی سولفات باریم را رسوب دهد. این فرآیند از اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت.

تنارد و جوزف لوئیس گی-لوساک در سال 1811 پراکسید سدیم را سنتز کردند. اولین کارخانه تولید پراکسید هیدروژن در سال 1873 در برلین ساخته شد. کشف سنتز پراکسید هیدروژن با الکترولیز با اسید سولفوریک، روش الکتروشیمیایی کارآمدتری را معرفی کرد. اولین بار در سال 1908 در Weißenstein، Carinthia، اتریش تجاری شد. فرآیند آنتراکینون، که هنوز هم استفاده می شود، در طول دهه 1930 توسط تولید کننده شیمیایی آلمانی IG Farben در لودویگشافن توسعه یافت. افزایش تقاضا و بهبود روش های سنتز منجر به افزایش تولید سالانه پراکسید هیدروژن از 35000 تن در سال 1950 به بیش از 100000 تن در سال 1960 به 300000 تن در سال 1970 شد. تا سال 1998 به 2.7 میلیون تن رسید.

تلاش های اولیه برای تولید پراکسید هیدروژن تمیز شکست خورد. پراکسید هیدروژن بدون آب ابتدا با تقطیر خلاء به دست آمد.

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد برای همه مشتریان آماده ارائه می باشد.

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد بسته به برند آن دارد.

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد روبه افزایش و رشد می باشد.

تعیین ساختار مولکولی پراکسید هیدروژن بسیار دشوار بود. در سال 1892، شیمیدان فیزیک ایتالیایی، جاکومو کارارا (1864-1925) جرم مولکولی آن را با فرورفتگی نقطه انجماد تعیین کرد، که تأیید کرد که فرمول مولکولی آن H2O2 است. به نظر می رسد حداقل نیم دوجین ساختار مولکولی فرضی با شواهد موجود مطابقت داشته باشد. در سال 1934، ویلیام پنی، فیزیکدان انگلیسی ریاضی و گوردون ساترلند، فیزیکدان اسکاتلندی، ساختار مولکولی را برای پراکسید هیدروژن پیشنهاد کردند که بسیار شبیه به ساختار پذیرفته شده کنونی بود.

پیش از این، پراکسید هیدروژن به صورت صنعتی با هیدرولیز پرسولفات آمونیوم تهیه می شد که خود از الکترولیز محلول بی سولفات آمونیوم ([NH4]HSO4) در اسید سولفوریک به دست می آمد:

2 [NH4]HSO4 → [NH4]2S2O8 + H2 (الکترولیز)
[NH4] 2S2O8 + 2 H2O → 2 [NH4] HSO4 + H2O2 (هیدرولیز)
تولید و قیمت آب اکسیژنه 35 درصد

چرخه کاتالیزوری برای فرآیند آنتراکینون برای تولید پراکسید هیدروژن
امروزه پراکسید هیدروژن تقریباً به طور انحصاری توسط فرآیند آنتراکینون تولید می شود که در ابتدا توسط BASF در سال 1939 توسعه یافت. این فرآیند با احیای آنتراکینون (مانند 2-اتیل آنتراکینون یا مشتق 2-آمیل) به آنتراهیدروکینون مربوطه شروع می شود. هیدروژناسیون روی کاتالیزور پالادیوم در حضور اکسیژن، آنتراهیدروکینون دچار اتوکسیداسیون می‌شود: اتم‌های هیدروژن حساس گروه‌های هیدروکسی به مولکول اکسیژن منتقل می‌شوند تا پراکسید هیدروژن تولید کنند و آنتراکینون را بازسازی کنند. اکثر فرآیندهای تجاری با حباب زدن هوای فشرده از طریق محلول آنتراهیدروکینون به اکسیداسیون دست می‌یابند که پراکسید هیدروژن سپس از محلول استخراج می‌شود و آنتراکینون برای چرخه‌های متوالی هیدروژناسیون و اکسیداسیون بازیافت می‌شود.

برای آگاهی از قیمت آب اکسیژنه 35 درصد یک پیام دهید یا تماس بگیرید.

ما قیمت آب اکسیژنه 35 درصد را به شما ارائه می دهیم.

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد

واکنش خالص برای فرآیند کاتالیز شده توسط آنتراکینون به شرح زیر است:

H2 + O2 → H2O2
اقتصاد این فرآیند به شدت به بازیافت موثر حلال های استخراج، کاتالیزور هیدروژنه و کینون گران قیمت بستگی دارد.

قیمت آب اکسیژنه 35 درصد
مخزن ISO برای حمل و نقل پراکسید هیدروژن

یک ماشین مخزن که برای حمل و نقل پراکسید هیدروژن از طریق راه آهن طراحی شده است
دیگر منابع
مقادیر کم، اما قابل تشخیص، پراکسید هیدروژن را می توان با چندین روش تشکیل داد. مقادیر کمی از الکترولیز اسید رقیق در اطراف کاتد تشکیل می شود، جایی که اگر اکسیژن در اطراف آن حباب زده شود، هیدروژن تکامل می یابد. همچنین با قرار دادن آب در معرض پرتوهای فرابنفش یک لامپ جیوه یا قوس الکتریکی در حالی که آن را در یک ظرف شفاف UV (مثلا کوارتز) محبوس می کند، تولید می شود. در آب یخ پس از سوزاندن جریان گاز هیدروژن به سمت آن قابل تشخیص است و همچنین روی یخ شناور قابل تشخیص است. هوای مرطوب که به سرعت خنک می‌شود و از طریق یک شکاف جرقه تقریباً 2000 درجه سانتی‌گراد دمیده می‌شود، مقادیر قابل تشخیصی را به همراه دارد.

یک فرآیند تجاری قابل دوام برای تولید پراکسید هیدروژن به طور مستقیم از محیط برای سال‌ها مورد توجه بوده است. دستیابی به سنتز مستقیم کارآمد دشوار است، زیرا واکنش هیدروژن با اکسیژن از نظر ترمودینامیکی به تولید آب کمک می کند. سیستم‌هایی برای سنتز مستقیم توسعه داده شده‌اند، که اکثر آنها از کاتالیزورهای فلزی پراکنده ریز مشابه آنهایی که برای هیدروژناسیون بسترهای آلی استفاده می‌شوند، استفاده می‌کنند. یکی از موانع اقتصادی این بوده است که فرآیندهای مستقیم یک راه حل رقیق ارائه می دهند که برای حمل و نقل غیراقتصادی نیست. هیچ یک از اینها هنوز به نقطه ای نرسیده اند که بتوان از آنها برای سنتز در مقیاس صنعتی استفاده کرد.